ریشه‌یابی یک سقوط تاریخی (نقش شکاف‌های اجتماعی در سقوط اصفهان و انقراض حکومت صفوی)

اصفهانِ عصر صفوی با معماری باشکوه، هنر چشم‌نواز و شکوه سلطنتی‌اش، جلوه‌ای درخشان از تمدن ایرانی از قرن ۱۰ تا ۱۲ قمری بود؛ اما در ورای این شکوهِ ظاهری، جامعه‌ درگیرِ شکاف‌های عمیق اجتماعی نظیر شکاف قومی، شکاف اقتصادی و شکاف ایدئولوژیک بود. شکاف‌هایی که در ستیز برای قدرت، ثروت و منزلت اجتماعی، به‌تدریج بنیان‌های حکومت صفوی را سست کردند و سرانجام به سقوط پایتخت و فروپاشی این سلسله انجامیدند.

در این کتاب، فراتر از روایت‌های رایج درباره ناتوانی آخرین شاه یا نقش حرمسرا و فشارهای مذهبی، با نگاهی تحلیلی و جامعه‌شناسانه، تحولات ایران صفوی از دوران شاه اسماعیل تا پایان سلطنت شاه سلطان حسین، از منظر شکاف‌های اجتماعی بررسی شده است. این اثر کوششی است برای واکاوی لایه‌های پنهان ساختار قدرت در جامعه صفوی، و ارائه نگاهی نو به دلایل سقوط یکی از مهم‌ترین سلسله‌های تاریخ ایران