کامیار عبدی از باستان شناسان مطرح ایرانی است. او فارغ‌التحصیل دکترا از دانشگاه میشیگان و مدتی در کالج دارتموت در ایالات متحده به تدریس پرداخت. پس از بازگشت به ایران تدریس در دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات را آغاز کرد. وی به مدت چندین سال به کاوش و بررسی در دشت اسلام‌آباد (کرمانشاه) پرداخت که نتایج ارزشمندی دربرداشت. همچنین وی در خوزستان، فارس، ایلام و چند نقطه دیگر کاوشهایی داشته‌است. از وی در نشریات بین‌المللی و داخلی مقالات متعددی منتشر شده که در روشن ساختن برخی از سوالات باستان‌شناسی دوره مس و سنگ و آغاز تاریخی ایران بسیار مؤثر بوده‌است. وی همچنین تاکنون چند کتاب منتشر ساخته که یکی از آنها جشن نامه ویلیام سامنر است. دکتر عبدی همچنین سردبیر مجله باستان‌شناسی و تاریخ از انتشارات مرکز نشر دانشگاهی است.علایق پژوهشی او تحولات حد فاصل آغاز روستا نشینی و تولید مواد غذایی و تغییرات اجتماعی و اقتصادی مرتبط به آن (c. ۸۰۰۰ قبل از میلاد) تا ظهور قدرتهای سیاسی در اوایل دوره مس سنگی (تمرکز پ ۳۵۰۰ قبل از میلاد) است. تشکیل امپراطوری‌ها از هزاره اول پیش از میلاد تا ظهور اسلام در قرن هفتم میلادی، خصوصاً دوره هخامنشی (۵۵۰–۳۳۰ قبل از میلاد) از دیگر اهداف مطالعاتی وی است.از آثار چاپ شده ایشان در انتشارات ندای تاریخ می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تاریخ مختصر میان رودان: از بین‌النهرین باستان تا عراق امروز؛ نوشتۀ: هانس یورگ نیسن و پیتر هاینه؛ترجمۀ: کامیار عبدی

اهلی شدگان(ده‌گونه از گیاهان و حیوانات که جهان ما را تغییر دادند)، نوشته آلیس رابرتز، ترجمه کامیار عبدی